Mijn cliënt was al jaren aan het onderzoeken wat hij moest doen voor een succesvolle carrière, maar hij boekte niet de vooruitgang die hij dacht dat hij zou moeten boeken.
Hij worstelde met de gedachte dat het misschien niets voor hem was om zijn werk met grote impact te doen met de troep van de wereld. Hij dacht niet dat hij het kon opbrengen om het allemaal op te geven, maar hij was bang dat hij alleen door stress de tijd kon vrijmaken voor dat werk.
Verschillende mogelijkheden voor professionele ontwikkeling spraken hem niet aan. Een werksituatie die dagen aan een stuk vereiste, een reisdilemma. Een onvermogen om met cliënten om te gaan. Sterke gevoelens over loopbaancoaching, eigenlijk, ook al hield hij van zijn werk.
Als de spirituele coach, ontwikkelde ik een intimiteit met mijn cliënt. We hadden veel plezier. Ik logde uit of sloot de deur, om mezelf naar een andere kamer te dwingen om mijn boek in te halen, of om bezig te gaan met enkele van de oefeningen hieronder.
We hadden contact en we hadden contact. En hij kreeg een parttime baan, maar nam die niet aan.
Ik werd zijn mentor en communicator. Hij leerde enkele spirituele principes, oefende meditatie met mij, besprak enkele ervaringen in zijn leven, en kwam aan het eind van de maand bij me terug en meldde dat hij zich veel kalmer voelde en meer in vrede. Dat zou voor mij genoeg zijn geweest om te vieren, want we hadden een publiek dat veel groter was dan hij met zijn eigen inspanningen had kunnen bereiken. Het leidde tot meer gesprekken en coaching in de maanden die volgden.
Op een dag was het tijd om te vertrekken en een voltijdse baan te nemen om zichzelf te onderhouden. Hij had niet doorgezet met het zoeken naar een andere baan. De baankansen die zich voordeden waren niet de banen die hij wilde. Hij zag ze niet als keuzes omdat hij geen prioriteiten had gesteld en geen idee had hoe zijn eigen visie in het pakket paste. Waarom gebeurt dit allemaal?
Mensen zullen zeggen dat je succes afhangt van wat je doet of niet doet, maar ik ben er niet zeker van of dat het enige is dat telt. Waarom blijven mensen in een relatie die niet werkt, en blijven ze ongelukkig? Waarom blijven mensen hun activiteiten verheerlijken door te zeggen: “Ik wou dat het zo was, maar het is niet zo.”
Meer lezen: